Drodzy Bracia i Siostry!

Rozpoczęliśmy Wielki Tydzień. Po raz drugi przeżywamy go w sytuacji pandemii. W ubiegłym roku byliśmy bardziej zszokowani, w tym roku jesteśmy bardziej wymęczeni. A kryzys gospodarczy stał się poważny.

W tej historycznej i społecznej sytuacji – co robi Bóg? Bierze krzyż. Jezus bierze krzyż, to znaczy bierze na siebie zło, jakie niesie z sobą ta rzeczywistość, zło fizyczne, psychologiczne, a przede wszystkim zło duchowe, bowiem zły duch wykorzystuje kryzysy, żeby zasiewać nieufność, rozpacz i niezgodę.

A my? Co powinniśmy robić? Pokazuje nam to Dziewica Maryja, Matka Jezusa, która jest także Jego pierwszą uczennicą. Ona chodziła za swoim Synem. Wzięła na siebie swoją część cierpienia, mroku, niepokoju i przeszła drogę męki, zachowując w sercu zapaloną lampę wiary. Dzięki Bożej łasce również my możemy przejść tę drogę.

A podczas codziennej drogi krzyżowej spotykamy oblicza wielu braci i sióstr, którzy zaznają trudności – nie przechodźmy obojętnie, pozwólmy, by serce poruszyła litość, i przybliżmy się. W danej chwili, tak jak Cyrenejczyk, może pomyślimy: „Dlaczego właśnie ja?”. Jednak później odkryjemy dar, jaki nam przypadł w udziale bez naszej zasługi.

Módlmy się za wszystkie ofiary przemocy, w szczególności za ofiary zamachu, do którego doszło dziś rano w Indonezji przed katedrą w Makasar.

Niech nas wspomaga Matka Boża, która zawsze poprzedza nas na szlaku wiary.